میدونی اگه خودِ ده سال دیگه‌ت الان اگه میتونست
باهات حرف بزنه بهت چی میگفت؟
بهت میگه:
به خاطر تمام امیدهایی که بهم دادی...
به خاطر تمام تلاش هایی که کردی...
و به خاطر تسلیم نشدن و جا نزدنت....
امروز من به اینجا رسیدم...
امروز رو قله ی مفقیت هستم بخاطر تلاش های تو
ازت ممنونم و خیلی دوستت دارم.
بیاید یه لیست بنویسیم طوری که هر سطرش با این کلمه شروع شه: "چقدرخوبه که"...
مثل این:
چقدر خوبه که میتونم هنوز لبخند بزنم...
چقدر خوبه که سالمم...
چقدر خوبه که خانوادم رو دارم...
چقدر خوبه که میتونم هنوز آسمون آبی رو ببینم...
چقدر خوبه که میتونم انسانیت درونم رو حس کنم...
چقدر خوبه که...
بیاین برای یه بار هم که شده، داشته هامون رو به یاد بیاریم
نه نداشته هامون رو!
