مامان ستاره:اجازه بدید برن تو اتاق باهم صحبت کنن.

ما هم بلند شدیم رفتیم اتاق.

یک ده دقیقه ای امیر ماهان حرفی نزد و به کتابام نگاه میکرد.

-ببخشید حرفی نمی خواهید بزنید.

امیر ماهان:مگه حرفی برای زدن هست ما حرف هامون را توی دانشگاه زدیم

چیزی نگفتم چون راست میگفت یک ربع دیگه صبر کردیم بعد رفتیم پایین.

بابا امیر:خوب چی شد                                              

امیر ماهان:اجازه می خواهم رایا خانم را ازتون خاستگاری کنم.

تا این حرف را زد از خوشحالی داشتم بال در می آوردم چون به زودی قرار بود برم خارج.

مامان ستاره:پس مبارکه                                                

امیر ماهان از تو جیبش یک انگشتر خوشگل در اورد.

انگشتر را برداشتم -وای دستتون درد نکنه.

بعد از اینکه رفتن شب بخیر گفتم رفتم که بخوابم چون فردا باید میرفتم دانشگاه.(قرار شد فردا با هم نامزد کنیم)

داشتم میرفتم اتاقم که رادمهر آمد تو

رادمهر:رایا این چه کاریه که میخوای بکنی مگه ازدواج بچه بازیه.

یکم مکث کرد و گفت: من نسبت به این پسره حس خوبی ندارم

با اخم گفتم: من دیگه آن بچه ی کوچولو نیستم دیگه بزرگ شدم و میخواهم خودم برای زندگی خودم تصمیم بگیرم

رادمهر:ببین رایا خودتم میدونی که مامان بابا بخاطر تو اجازه دادن و یک چیزی میگم آویزه ی گوشت کن اگه یک روز زندگیت با این پسره پاشید یا یک وقت اتفاقی برای این پسره افتاد و مرد و زندگیت نابود شد اولین نفری که با پشت دست میخوابونه تو صورتت منم ، که یادت باشه این چیزا بچه بازی نیست فردا هم بخاطر تو میام محضر.

 هیچی نگفتم از در که رفت بیرون در را محکم بستم نشستم پشت در اتاقم و گریه میکردم. همانطور هم خوابم برد

صبح با صدای زنگ گوشیم از خواب بیدار شدم اول لباسامو پوشیدم  و بعد ماهان و  باباش  دم در بودن حاضر شدیم رفتیم محضر و نامزد کردیم.کل مراسم هم اصلا به رادمهر توجه نمی کردم

 بعد خیلی زود برگشتم رفتم اتاقم تا لباس هامو عوض کنم که برم دانشگاه رادمهر آمد تو اتاقم دستش رو روی کمرم حلقه زد

رادمهر: آجی خوشگلم ببخشید ناراحتت کردم از دستم ناراحت نشو دیگه من فقط خواستم روشنت کنم به عنوان داداشت

-باشه بخشیدمت ولم کن دیرم شده

رادمهر: خودم میرسونمت نمیخواد با تاکسی بری

 مانتو و شلوارم را تنم کردم با یک مقنعه سرمه ای

رفتم پایین مامان یک لقمه برام درست کرده بود از دستش گرفتم

-خیلی ممنون مامان جون

سوار ماشین رادمهر شدم رادمهر آهنگ گزاشته بود و همراهش میخوند صداشو کم کردم

رادمهر:عه قهری هنوز که

-قهر نیستم حالم خوب نیست

دم در دانشگاه نگه داشت

رادمهر:من دیگه تو رو نشناسم چی کار کنم

لبخند زدم-خداحافظ                         

رادمهر:خداحافظ

 سریع خودمو رسوندم به کلاسم خداراشکر استاد هنوز نیامده بود.روی یک صندلی نشستم رومو برگردوندم دیدم عالی بخت داره وسایلشو جمع میکنه(یعنی آنم کلاسش را عوض کرده) آمد پیش من اصلا بهش توجهی  نکردم.

تا آخر کلاس بر و بر به انگشتری که ماهان واسم خریده بود نگاه میکرد و دستاش را مشت می کرد.

کلاس که تمام شد وسایلم را جمع کردم خیلی گشنه بودم رفتم کافه یک چیزی بخورم.

روی صندلی کافه نشستم یک کیک بستنی سفارش دادم وقتی که خوردم و تمام شد عالی بخت جولومو گرفت.

-برو آنور

عالی بخت:کی دل مامان باباتو برده ها

-میری آنور یا جیغ بکشم

عالی بخت:ببین خانم خوشگله تو آخرش واسه منی

-من هیچ وقت زنت نمیشم

عالی بخت:میشی خوبم میشی

-ازت متنفرم

عالی بخت:خاطر خوات کیه که انقدر بهش حساسی

-به تو هیچ ربطی نداره

عالی بخت: نداشتیما.شده هر روز دم در خانتون وایمیسم تا زنم بشی

-برو بابا تو هم سطح من نیستی

عالی بخت:آهان آن هست.ببین اگه فکر میکنی زن آنی باید بگم کور خوندی.

اشک از چشمام سرازیر شد:تو هیچ غلطی نمیتونی بکنی

عالی بخت:آخی یعنی اینقدر دلتو برده

دستشو بلند کرد که بزنه یکدفعه یکنفر دستش را از پشت گرفت ماهان بود.

ماهان:شما به چه جرعتی دستتو روی ناموس مردم بلند میکنی.

عالی بخت:برو بابا تو چیکارشی

ماهان:زنمه و همه کارشم.شما هم از این به بعد به جای درس خوندن توی دانشگاه برو یکم ادب  یاد بگیر.

تا این حرفو زد یک حس عجیبی بهم دست داد .

یقه ی عالی بخت را گرفت:چشمتو درویش کن پسر.اگه ببینم از این به بعد دور و بر زن من بپلکی من میدونم با تو.

عالی بخت روشو طرف من کرد:پس این خاطر خاته

با هم درگیر شدن.                                                        

من فقط نگاشون میکردم هیچی نمی گفتم.

عالی بخت تهدیدم میکرد میگفت بهم میرسیم

چند تا از بچه های حراست آمدن بردنش

ماهان در حالی که صورتش پر زخم بود دستمو گرفت از دانشگاه رفتیم بیرون و سوار ماشینش شدیم.

ادامه دارد....